selamun aleykum , 

kendimle başbaşa kalacağım bir köşe lazımdı , geldim buralara saklandım,

sizde herşeyden kaçmak istediğinizde bana arkadaş olabilirsiniz.. 

buralarda dolaşabilirsiniz

binlerce ellerim olsun...

sabah uyandığımda burada olmak istedim bugün, hüzünlüyüm sanırım, ziyarete gelen teyzemi yolcu ettim dün gece, bazen çok fazla ellerim , çok fazla kalbim, çok fazla gözlerim , çok fazla kulağım olmasını istiyorum :( sevdiklerime daha çok sarılabilmek ve yardımlarına koşabilmek istiyorum, 

yetersiz kaldığımı hissettim aileme ve sevdiklerime karşı, ne çok görmediğim sıkıntılalrı ve dertleri var.. 

etrafta insanlara bakıyorum, sürekli kendilerini kanıtlama ve yeni insanları tanıma arayışı var, ama düşünüyorumda yeni insanları tanıma süresi oldukça zor , oysa biz henüz ailemiz ve akrabalarımız sevdiklerimizle bile yeterince ilgili değilken nasıl bi cesaretle yabancıları tanıma meramı içindeyiz,

belki çok fazla elim olsaydı daha çok uzatabilirdim, belki daha çok gözlerim olsaydı daha çok ihtiyacı olanları görebilirdim, duyabilirdim fazla olsaydı kulaklarım , :( 

eksik hissediyorum kendimi, sürekli herşeyimi dağıtmakta hiçbirşeyim olmadığını olamadığını farkettim , ama garipki beni en mutlu eden şey de bu sürekli vermek olduğunu anladım, artık beni mutlu edenler nedir diye düşünmüyorum, evet ben verdikçe mutlu oluyorum, belki ihtiyacım olan bir şeyi bile ihtiyacı olana vermeyi seçiyorum, insanlrı kendi hayatlarına terkettiğimiz için, bizleride kendi hayatlarımıza terkediyorlar,vefasız olan hep karşı taraf oluyor nedense, bi vefayı kendimizde aradık mı ?

bana yeterli gelmeyen ve anlamı olmyan ne çok şey var aslında başkasının hayali olan, yok sayarak yaşadığım ne çok şey olmuş, ah bu dünya aldatılanlar listesinden sildim ben kendimi artık, hiçbirşey sevdiklerim kadar kıymetli değil, gözbebeklerindeki özlemi hissettiğiniz insanlar bizi uzaktan uzağa seven insanlar , onları ihmal etmekle aslında kendimizi ihmal etmiş oluyoruz,

çünkü bizimde onların kalbine ihtiyacımız var, bugün ne çok şey var sana anlatmak istediğim, adeta klavyeye basarken parmaklarım titriyor şuan,  

duvar örmeyi sever olduk dünya insanları olarak yalnızlık öyle sevdiriliyor ki, paylaşmanın güzelliğini unutttuk,.....

bugün susmak bilmiyorum , eylül hüznü kasım yalnızlığı var içimde, 

sen nasılsın?  dün gece diş telimi yuttum ,, şaşkın suratla güldüğüne eminim, gülebilirsin bende güldüm zaten.. akşama doğru gideceğim doktoruma doğru ,, çay içelim mi dedim,, doru söyle yutmadın dimi dedi,, tanıyor artık,,, kahve içmeden ağzımı açmayacağımı söyledim... kendi cinsimden biriyle bu derece anlaşabilmek huzur verici,, sen hala nasıl olduğunu söylemedin ? 

 uğra buralara ıssız kalmasın...

bismillah dedim ve başladım

selamun aleykum , 

kendimle başbaşa kalacağım bir köşe lazımdı , geldim buralara saklandım,

sizde herşeyden kaçmak istediğinizde bana arkadaş olabilirsiniz.. 

buralarda dolaşabilirsiniz